Imágenes de páginas
PDF
EPUB

INSULA KENNETHI, INTER HEBRIDAS.

PARVA quidem regio, sed religione priorum
Clara Caledonias panditur inter aquas.
Voce ubi Cennethus populos domuisse feroces
Dicitur, et vanos dedocuisse deos.
Huc ego delatus placido per cærula cursu,
Scire locus volui quid daret iste novi.
Illic Leniades humili regnabat in aula,
Leniades magnis nobilitatus avis.
Una duas cepit casa cum genitore puellas,
Quas Amor undarum crederet esse deas.
Nec tamen inculti gelidis latuere sub antris,
Accola Danubii qualia sævus habet.
Mollia non desunt vacuæ solatia vitæ
Sive libros poscant otia, sive lyram,
Fulserat illa dies, legis qua docta supernæ
Spes hominum et curas gens procul esse jubet.
Ut precibus justas avertat numinis iras

Et summi accendat pectus amore boni.
Ponti inter strepitus non sacri munera cultus
Cessarunt, pietas hic quoque cura fuit.
Nil opus est æris sacra de turre sonantis
Admonitu, ipsa suas nunciat hora vices.
Quid, quod sacrifici versavit fœmina libros?
Sint pro legitimis pura labella sacris.

Quo vagor ulterius? quod ubique requiritur hic est,
Hic secura quies, hic et honestus amor.

SKIA.

PONTI profundis clausa recessibus,
Strepens procellis, rupibus obsita,
Quam grata defesso virentem,
Skia, sinum nebulosa pandis!

His, cura, credo, sedibus exulat;
His blanda certe pax habitat locis ;
Non ira, non mæror quietis
Insidias meditatur horis.

At non cavatâ rupe latescere,
Menti nec ægræ montibus aviis
Prodest vagari, nec frementes
In specula numerare fluctus.
Humana virtus non sibi sufficit;
Datur nec æquum cuique animum sibi
Parare posse, utcunque jactet
Grandiloquus nimis alta Zeno.

Exæstuantis pectoris impetum
Rex summe, solus tu regis, arbiter;
Mentisque, te tollente, fluctus;
Te, resident, moderante fluctus.

ODE DE SKIA INSULA.

PERMEO terras ubi nuda rupes

Saxeas miscet nebulis ruinas,

Torva ubi rident steriles coloni

Rura labores

Pervagor gentes hominum ferorum,
Vita ubi nullo decorata cultu
Squallet informis, tigurîque fumis

Inter erroris salebrosa longi,

Fœda latescit.

Inter ignotæ strepitus loquela,

Quot modis, mecum, quid agat, requiro,

Thralia dulcis?

Seu viri curas, pia nupta mulcet,
Seu fovet mater sobolem benigna,
Sive cum libris novitate pascit

Sedula mentem.

Sit memor nostri, fideique solvat
Fida mercedem, meritoque blandum
Thraliæ discant resonare nomen

Littora Skia.

SPES.

HORA sic peragit citata cursum ;
Sic diem sequitur dies fugacem!
Spes novas nova lux parit, secunda
Spondens omnia credulis homullis ;
Spes ludit stolidas, metuque cæco
Lux angit, miseros ludens homullos.

Apr. 16, 1783.

VERSUS, COLLARI CAPRÆ DOMINI BANKS

INSCRIBENDI.

PERPETUI, ambitâ bis terrâ premia lactis
Hæc habet, altrici capra secunda Jovis.

AD FOEMINAM QUANDAM GENEROSAM QUÆ LIBERTATIS CAUSE IN SERMONE PATROCINATA FUERAT.

LIBER ut esse velim, suasisti, pulchra Maria : Ut maneam liber, pulchra Maria, vale.

JACTURA TEMPORIS.

HORA perit furtim lætis, mens temporis ægra Pigritiam incusat, nec minus hora perit.

QUAS navis recipit, quantum sit pondusaquarum, Dimidium tanti ponderis intret onus.

QUOT vox missa pedes abit horæ parte secunda ? Undecies centum denos quater adde duosque.

Els BIPXION *.

Εἶδεν ̓Αληθέση πρώην χαίρουσα γράφοντα
Ηρώων τε βίους Βίρχιον, ἠδὲ σοφῶν,
Καὶ βίον, εἶπεν, ὅταν ρίψης θανάτοιο βέλεσσι,
Σοῦ πολε γραψόμενον Βίρχιον ἄλλον ἔχοις.

*The Rev. Dr Thomas Birch, author of the History of the Royal Society, and other works of note.

Q 3

Εἰς τὸ τῆς ΕΛΙΣΣΗΣ περὶ τῶν Ονειρων Αινιγμα
Τῇ κάλλες δυνάμει τὶ τέλο; Ζεὺς πάντα δέδωκεν
Κύπριδι, μηδ' αὐτῇ σκήπήρα μέμηλε Θεῶ.
Ἐκ Διὸς ἐστὶν Ονας, θεῖος ποὺ ἔγραψεν Όμηρο,
̓Αλλὰ τόδ ̓ εἰς θνητὲς Κύπρις ἔπεμψεν Ονας.
Ζεὺς μόνο φλογόεντι πόλεις έκπερσε κεραυνώ,
Ομμασι λαμπρὰ Διὸς Κύπρις οϊδ'ὰ φέρει.

[ocr errors]

In ELIZE ENIGMA.

Quis formæ modus imperio? Venus arrogat audax
Omnia, nec curæ sunt sua sceptra Jovi.
Ab Jove Mæonides decendere somnia narrat:
Hæc veniunt Cypriæ somnia missa Dex
Jupiter unus erat, qui stravit fulmine gentes;
Nunc armant Veneris lumina tela Jovisi.

[ocr errors]

QUI benignus crimina ignoscis, pater Facilisque semper confitenti ades reo, Aurem faventem precibus O præbe meis; Scelerum catenâ me laborantem gravè Eterna tandem liberet clementia,

Ut summa laus sit, summa Christo gloria.

The lady on whom these verses, and the Latin ones that immediately follow, were writen, is the celebrated Mrs Elizabeth Carter, who translated the works of Epictetus from the Greek.

This and the three following articles are metrical versions of collects in the Liturgy; the first, of that, beginning, "O God, whose nature and property;" the 2d and 3d, of the collects for the 17th and 21st Sundays after Trinity; and the 4th, of the 1st collect in the communion service.

[ocr errors]
« AnteriorContinuar »