Lætaque Messia semper dominabere rege, [Jan 20. 21, 1773-] VITE qui varias vices Rerum perpetuus temperat Arbiter, Noctis tristitiam qui gelidæ jubet, Et me, cuncta beans cui nocuit dies, Qua te laude, Deus qua prece prosequar? Te semper studiis utilibus colam: Grates, summe pater, tuis Recte qui fruitur muneribus, dedit. [Dec. 25, 1779.] NUNC dies Christo memoranda nato Gratia Cœli! Christe da tutam trepido quietem, Annue, Christe. In Lecto, die Passionis. Apr. 13, 1781.] SUMME Deus, qui semper amas quodcunque creâsti; Judice quo, scelerum est pœnituisse salus: Da veteres noxas animo sic flere novato, ¡ Per Christum ut veniam sit reperire mihi, [In Lecto. Dec. 25. 1782.] SPE non inani confugis, Peccator, ad latus meum; Quod poscis, haud unquam tibi [Nocte, inter 16 et 17 Junii, 1783 *.} SUMME Pater, quodcunque tuum † de corpore Numen‡ Hoc statuat, precibus Christus addesse velit: Ingenio parcas, nec sit mihi culpa rogâsse ¶, Qua solum potero parte, placere ** tibi. * The night_above referred to by Dr Johnson was that in which a paralytic stroke had deprived him of his voice; and, in the anxiety he felt lest it should likewise have impaired his understanding, he composed the above Lines, and said, concerning them, that he knew at the time that they were not good, but then that he deemed his discerning this to be sufficient for the quieting the anxiety before mentioned, as it shewed him that his power of judging was not diminished. † Al. tuæ. $ Al. votis. +Al leges. Al. precari. || Al. statuant. ** Al. litare. [Cal. Jan. in lecto, ante lucem. 1784.] SUMME dator vitæ, naturæ æterne magister, PATER benigne, summa semper lenitas, [Jan. 18. 1784.] SUMME Pater, puro collustra lumine pectus, In me sparsa manu virtutum semina larga Velle vetet cuiquam non bene sanctus amor. Da, ne sint permissa, pater, mihi præmia frustra, [Feb. 27, 1784.] MENS mea quid quereris? veniet tibi mollior hora, In summo ut videas numine læta patrem; CARISTIANUS PERFECTUS. QUI cupit in sanctos Christo cogente referri, Cara placere Deo sit prima, sit ultima, sanctæ Sed timeat semper, caveatque ante omnia, turbæ Ne stolidæ similis, leges sibi segreget audax Quas servare velit, leges quas lentus omittat, Plenum opus effugiens, aptans juga mollia collo Sponte sua demens; nihilum decedere summæ Vult Deus, at qui cuncta dedit tibi, cuncta reposcit. Denique perpetuo contendit in ardua nisu, Auxiloque Dei fretus, jam mente serena Pergit, et imperiis sentit se dulcibus actum. Paulatim mores, animum, vitamque refingit, Effigiemque Dei, quantum servare licebit, Induit, et, terris major, cœlestia spirat. ÆTERNE rerum conditor, Salutis æternæ dator; Qui nec scelestos exigis, LUCE collustret mihi pectus alma, Gratia Christi : |