Imágenes de páginas
PDF
EPUB

No. VIII.

MONDAY, FEBRUARY 19, 1816.

-fas sit magnis componere parva. VIRGIL.

AS the last year's Epilogue has been universally and deservedly admired, I imagine my readers will like to see a copy of it, with an imitation in English annexed.

DAVUS and CRITO.

DAVUS.

Mansurusne Crito?-pauperque, hospesques

senexque?

Qua spe, quo quæstu fretus, et arte?

CRITO.

Rogas?

Scilicet ignotum est, Peregrinus et Advena

victum

Quam facile e vestra credulitate paret?

Non tam præsentes alibi cognoscere stultos
Contigit: absurdum, futile, ridiculum,

Hoc vobis volupe est, hoc est mirabile visum ;
Quodque impossibile est, hoc mage credibile.

DAVUS.

Quin tu igitur fieri Stadiodromus? aut Salamandra?

Aut invisibilis quæso, Puella potes?

Aut prægnans anus? aut Orientalis Jugulator, Ipse suo sibi se qui jugulat gladio?

CRITO.

Garris:-men isthæc levia aut ludicra? Gravem

rem

Tracto, artem ingenuam scilicet atque novam: Encephaloscopiam princeps ego Cranologorum→

DAVUS.

Quidnam illud monstri est?

CRITO.

Scire cupis?

DAVUS.

Cupio.

CRITO.

Principio naturam, hominis fateare necesse est

Cujuscunque humeris imposuisse caput;

DAVUS.

Audivi et credo, fateor.

CRITO.

Capitique cerebrum

Cuique esse innatum

DAVUS.

Non fateor.

CRITO.

Taceas.

Conglomeratarum quæ congeries Fibrarum
Constat triginta e partibus atque tribus:
Ergo animal trigintitriplex homo:

DAVUS.

Proh magni Dii!

CRITO.

(Fingit enim voces ars nova quæque novas.)

DAVUS.

Trigintitriplicem tu me quoque? Magnificum

me!

Qui simplex rebar nil nisi Davus eram.

CRITO.

Sic est: has partes dico Organa, et hæc quoque

sensus

Affectusque notant singula quæque suos;

Et prout grande suum magis Organon est, do

minatur

Sensus item in capite hoc ille vel ille magis; Mysterizativus enim est, Individualitativus, Philopro-vel-genitivus homo; Cætera quæque tamen non est memorare ne

[blocks in formation]

Tot quot sunt Organa, sunt Animi;

Utque superficies externaque prodit imago,
Quæ crusto subter condita pruna latent;
Sic cerebrum tegit os : qualisque interna cerebri

est,

Externo formam cernis in osse parem

Primo adeo intuitu qualis sit quisque videbis :Unum de multis sit satis.

DAVUS.

CRITO.

Atque super;

Si cui juxta aurem sit prominulum cerebellum.

Hunc fuge;

destructivum indicat ille tumor:

Hic cædit, frangit, tundit, lacerat, pessundat,

Ferro, fuste, palam, clam, pede, dente, manu;

Porro ubi quid ficti aut simulati est; "hem, bone," mecum

"Falle alios," inquam, "non ita fallor ego; Ambrosiis imitare comis strepituque Tonantem, Causidice? auriculas detege, nullus eris; Quique reos agitas misera formidine, judex, Judice me, capitis mox eris ipse reus; Vertice nudato, Lupus es fortasse, Sacerdos, Hactenus, inducto vellere, visus Ovis. Sed quo præcipue super omnia, Dave, reperto Glorior;-invenio bruta hominesque pares; Certet magnanimo cum Cæsare magnanimus

mus,

Si caput inspicias, ardua uterque petit: Bello fulminat ille, viamque affectat Olympo; In cameram scandit mus, ubi grana jacent.

DAVUS.

Ah! scio jam infantem nuper mirabar herilem
Tam placidum in medio posse jacere luto:
Nimirum Organon ille Voluti-luto-tativum,
Quale, procul dubio, sus xaμaleuvOLS habet.
CRITO.

Irrides? operamque in te sic, improbe, ludo?
Indignus sophia, scurra, videre mea.

D

« AnteriorContinuar »